|
Żółtlica drobnokwiatowa
Żółtlica drobnokwiatowaŻółtlica drobnokwiatowa (Galinsoga parviflora Cav.) –
gatunek
rośliny z
rodziny
astrowatych
. Roślina pochodząca z Ameryki Środkowej i południowej (
Andy
). Wprowadzona do kolekcji europejskich
ogrodów botanicznych
w 1794 r. Z czasem rozprzestrzeniła się w nowym środowisku stając się uporczywym
chwastem
. W Polsce jest obecnie rośliną pospolitą na całym obszarze[2]. Status gatunku we
florze Polski
:
gatunek zawleczony
,
neofit
. Morfologia-
Łodyga
- Przeważnie 20-60 cm wysokości. W górnej części dość mocno rozgałęziona, pędy słabo gruczołkowato owłosione.
-
Korzeń
- Ma krótki, słabo rozgałęziony korzeń palowy.
-
Liście
-
Naprzeciwległe
, krótkoogonkowe, zaostrzone na szczycie, na brzegach ząbkowane. Najniższe liście na łodydze mają romboidalny kształt, środkowe są jajowate, a na szczycie łodygi są lancetowato wydłużone.
-
Kwiaty
- Wytwarza drobne
kwiatostany
typu
koszyczek
z drobnymi białymi i żółtymi,
rurkowymi kwiatami
. Wyrastają one z kątów liści na długich słabo ogruczolonych, ale silnie owłosionych szypułkach. Białe płatki
korony
ich kwiatów są dużo mniejsze, niż u podobnego gatunku
żółtlicy owłosionej
,
plewinki
przeważnie 3-dzielne. Kwitnie od czerwca do października.
-
Owoc
- Jeden osobnik tej rośliny może wyprodukować do 300.000 drobniutkich owoców –
niełupek
.
Biologia i ekologia
Roślina jednoroczna
,
ruderalna
,
azotolubna
. Rośnie najliczniej na żyznej glebie ogrodowej, ale może występować także na przydrożach, ulicach, śmietniskach, zarówno w cieniu jak i miejscach nasłonecznionych. W uprawach jest trudnym do zwalczenia
chwastem
. Żółtlica rośnie bardzo szybko, zakwita już w cztery tygodnie od wykiełkowania. W ciągu roku może wydać dwa lub trzy pokolenia. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Mogą one przetrwać w glebie nawet kilka lat nie tracąc zdolności kiełkowania. Charakteryzuje się bardzo krótkim okresem wegetacyjnym, ale
nasiona
kiełkują stosunkowo późno, gdy gleba nagrzeje się do 12-15 °C. Pochodzi z obszarów o cieplejszym klimacie i jest wrażliwa na mróz, mimo to rozprzestrzenia się w Polsce. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla Ass. Galinsogo-Setarietum[3]. ZmiennośćTworzy
mieszańce
z
żółtlicą włochatą
[4]. Ciekawostki-
Roślina wskaźnikowa
. Jest doskonałym wskaźnikiem jesiennych przymrozków, jej liście marzną dokładnie w temp. 0 °C, a szczytowe części roślin w temp. -1, -1,5 °C.
- W medycynie ludowej używana była do leczenia chorób skóry.
- Dzięki dużej zawartości
białka
może być używana jako zielona pasza.
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2010-04-15].
- ↑ Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. .
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Inne hasła zawierające informacje o "Żółtlica drobnokwiatowa":
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Sosna
...
Wyka
...
Roślina ruderalna
...
Murawa kserotermiczna
...
Gatunek synantropijny
...
Kategoria:Artykuły na medal
...
Rzeżucha
...
Astrowate
...
Lepnica drobnokwiatowa
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Żółtlica drobnokwiatowa":
105. Metabolizm: odżywianie się autotrofów cz.2 (plansza 15)
...
|
|
|
|